- argutus
- [st1]1 [-] argūtus, a, um :
a - en parl. du son pénétrant, bruyant, strident, perçant; sonore, clair, harmonieux.
b - en parl. des odeurs, des saveurs pénétrant, âcre, aigre, subtil.
c - pointu, fin.
d - distinct, clair, explicite, significatif, expressif, détaillé.
e - pénétrant, fin, ingénieux, spirituel, subtil.
g - astucieux, rusé, roublard, retors.
- argutius nihil, Cic. : rien de plus ingénieux.
- argutissimae litterae, Cic. : lettres pleines de détails.
- arguti oculi, Ov. : yeux expressifs.
[st1]2 [-] argūtus, a, um : part. passé de arguo.
* * *[st1]1 [-] argūtus, a, um : a - en parl. du son pénétrant, bruyant, strident, perçant; sonore, clair, harmonieux. b - en parl. des odeurs, des saveurs pénétrant, âcre, aigre, subtil. c - pointu, fin. d - distinct, clair, explicite, significatif, expressif, détaillé. e - pénétrant, fin, ingénieux, spirituel, subtil. g - astucieux, rusé, roublard, retors. - argutius nihil, Cic. : rien de plus ingénieux. - argutissimae litterae, Cic. : lettres pleines de détails. - arguti oculi, Ov. : yeux expressifs. [st1]2 [-] argūtus, a, um : part. passé de arguo.* * *I.Argutus, pen. prod. Participium. Plaut. Accusé, Reprins.II.Argutus, Adiectiuum nomen. Subtil, Ingenieux, Agu.\Acumen argutum. Horat. Esprit subtil, Ingenieuse subtilité.\Literae quam argutissimae. Cic. Qui dient tout au long et par le menu.\Manus arguta Cic. Qui faict des gestes.\Meretrix arguta. Horat. Fine et affetee.\Oculi arguti. Cic. Qui jectent beaucoup d'oeillades, Trop remuans.\Sedulitas arguta. Caelius ad Ciceronem. Trop affectee, Trop diligente et curieuse.\Argutus. Resonnant, Bruyant.\Calo argutus. Horat. Subtil.\Forum argutum. Ouid. Où on faict grand bruit.\Ilex arguta. Virgil. En laquelle les oiseaulx font grand bruit.\Serra arguta. Virgil. Qui meine bruit.\Valles argutae. Columel. Resonnantes.\Argutus. Virgil. Maigre.
Dictionarium latinogallicum. 1552.